YOL

Bu bir gidişse
Kendimden öteye
Kendimi yıkmaya da gider bu yol


Yolcu yolu düşünmez çok kere
Yola çıkış önemlidir özde


Oysa yolu da çok düşündüm
Yolculuğumu da tabii ki


Ufkun yolunun rehberini
Yaşantımın acılarından
İznini sabrımın şerbetinden
Hırsımı kuşatılmış duygulardan
Alarak yola çıktım


Yol nereye gider diye düşünmeden


Yol nereye gider...

İNSANIN BİLGELİĞİ

Oturmuşum masama kitap okuyorum
Bütün zamanlar
Geçmişin gizemini
Geleceğin sırrını
Bugün masamda
Bilim tiyatrosunda izliyorum


İnsan olduğu için
Olmuş gibi her şey
Yada olanlar insana yönelik olmuş
Doğanın tepkisi bu
Kendine kızan insana öfke gibi
İnsan bu etkileşimde
Bulacaktır bir gün insanlığı


Bilgelik yoludur bu yol
Acıdan geçer
Kavrayıştan
Vurgulayıştan yani
Savaştan geçer
İnsanın insanla olan savaşının
Bittiği gün
Doğayla olan savaşının doruk noktasında
İnsan bilgeliği görecektir.


Mesut Kahveci

BİR BAKIŞ

Bir bakış buzlu dağlara doğru
Taze bahar kokusu donanan
Tabii bir bahar yeşilliği
Ve orada bir dağ evi
Kimsesiz aşıkların yüce evi
Yolcunun durağı
Çobanın yatalağı
Eski, çok eski ve narin bir ev
Ve kenarında akan bir dere
Yüce dağların kar sularıyla beslenen

Küçük ve güzelim bir dere
Akıyor sakince sonsuz uzaklığa
Ve dağların eteklerini süsleyen selviler
Yükselmişler, amansızca göklere doğru
Hayalimde yaşıyorum o güzelliği
Kalbim ise yalnız ve yalnız
Tabiat aşkıyla dolmuş vaziyette
Sevsem bir türlü sevmesem bir türlü


24-7-1981
Mesut Kahveci

ZORMUDUR/ Sevdaya yürekli soyunmalar

Sordun mu hiç kendine?
Neydi arantı yollarındaki pusu
Zaman mı yaşam mı neydi?
Girilen çabalardaki yorgunluk
sevgisizlik ve umutsuzluk
Payımıza düşen.


Yılların yüreğimizde pişirdiği
Neden inmedi aramıza
Yada dilimizde seda olmadı
Çoook mu zordu bu zamanda
Alevlenmesi yüreklerin
İçinde cehennemler taşırken
Üstelik kendimizi atarken,
Sokakların savuran rüzgarına
Zamanın uzun ama dar
buluşmalarında
Neden sevda yanmıyor aramızda
İçimiz bu kadar donarken


Gözlerimizde renklenen pırıltıya
Aklımız neden inanmaz
Zor mudur bu çağda
Sevdaya yüreklice soyunmalar
Tuzaklara düşünmeden
Tramplen dalışları yaparken
Yaşamın diğer boyutlarında
Yalım acıyla halay çekerken
Umut adına, sevda adına
Yarının çıkışı uğruna
Zor mudur bu çağda
Sevdaya yürekli soyunmalar

Mesut Kahveci